பொன்னை விரும்பும் - ஆலயமணி

பொன்னை விரும்பும் - ஆலயமணி

பொன்னை விரும்பும் பூமியிலே என்னை விரும்பும் ஓருயிரே
புதையல் தேடி அலையும் உலகில் இதயம் தேடும் என்னுயிரே

(பொன்னை)

ஆயிரம் மலரில் ஒரு மலர் நீயே ஆலயமணியின் இன்னிசை நீயே (2)
தாய்மை எனக்கே தந்தவர் நீயே தங்க கோபுரம் போல வந்தாயே
புதிய உலகம் புதிய பாசம் புதிய தீபம் கொண்டு வந்தாயே

(பொன்னை)

பறந்து செல்லும் பறவையைக் கேட்டேன் பாடிச் செல்லும் காற்றையும் கேட்டேன் (2)
அலையும் நெஞ்சை அவரிடம் சொன்னேன் அழைத்து வந்தார் உன்னிடம் என்னை
இந்த மனமும் இந்த உறவும் என்றும் வேண்டும் என்னுயிரே

(பொன்னை)

ஆழ மரத்தின் விழுதினைப் போலே அனைத்து நீயும் உறவு தந்தாயே (2)
வாழைக் கன்று அன்னையின் நிழலில் வாழ்வது போலே வாழ வைத்தாயே
உருவம் இரண்டு உயிர்கள் இரண்டு உள்ளம் ஒன்றே என்னுயிரே

(பொன்னை)


ponnai virumbum boomiyilae ennai virumbum oaruyirae
pudhaiyal thaedi alayum ulagil idhayam thaedum ennuyirae

(ponnai)

aayiram malaril oru malar neeyae aalayamaniyin innisai neeyae (2)
thaaymai enakkae thandhavar neeyae thanga goapuram poala vandhaayae
pudhiya ulagam pudhiya paasam pudhiya dheepam kondu vandhaayae

(ponnai)

parandhu sellum paravaiyaik kaettaen paadich chellum kaatraiyum kaettaen (2)
alaiyum nenjai avaridam sonnaen azhaiththu vandhaar unnidam ennai
indha manamum indha uravum enrum vaendum ennuyirae

(ponnai)

aala maraththin vizhudhinaip poalae anaiththu neeyum uravu thandhaayae (2)
vaazhaik kanru annaiyin nizhalil vaazhvadhu poalae vaazha vaiththaayae
uruvam irandu uyirgal irandu ullam onrae ennuyirae

(ponnai)